Door
25 juni 2019 zette Sam Kolder, iemand die ik al een langere tijd volg vanwege zijn prachtige edit skills, deze video online. Kippenvel, tranen, opengesperde ogen en een gevoel van leegte verder, besefte ik dat een video mij nog nooit zo hard heeft weten raken als deze.
Ik heb het nooit echt begrepen, nu ja, wie doet dat wel? De reden van ons bestaan. We doen wat moet en dan, is het plots gedaan zonder dat we het goed en wel beseffen. Dat is meteen de reden dat ik nooit naar het nieuws kijk (sorry mevrouw Vandael). Ik wil niet kijken naar hoe mensen, die nog zo jong zijn, die nog zo veel moeten meemaken opeens niet meer de kans krijgen om te leven. Het doet me keer op keer weer pijn en ik heb die mensen eigenlijk nooit gekend. Keer op keer zet het mij aan het denken. Wat als ik het morgen ben?
Als ik het morgen ben, wat heb ik dan van mijn leven gemaakt? Wat heb ik dan gedaan om van de wereld een mooier plekje te proberen maken? 700 vragen ontpoppen in mijn hoofd en hoewel ik niet niets kan antwoorden, ik ben immers deze blog begonnen en heb al verschillende mensen geholpen met van alles, vind ik toch maar beangstigend.
Ik wil leven, de wereld zien, dromen achterna jagen, gelukkig zijn en een beetje liefde achterlaten overal waar ik kom. Dus dat is wat ik ga doen.
It took fear, for me to truly embrace life. What will it take you?
Stop waiting for friday, for summer, for someone to fall in love with you, for life. Happiness is achieved when you staop waiting for it and make the most of the moment you are in now.
Een reactie posten