Today, we celabrate!

1.461 dagen, 208 weken, 48 maanden of beter gezegd 4 jaar geleden, ging mijn blog opnieuw live. Het was een beslissing waarvan ik dacht dat ik het na een paar maanden al niet meer aan zou kunnen, dat ik de lat voor mezelf te hoog gelegd had, maar ook een waarvan ik dacht dat ik er niet goed genoeg voor was. Ik was bang dat ik mijn schrijftalenten overschatte en dat niemand het leuk zou vinden. Gelukkig heb ik doorgezet, want nu zit ik hier, voor de vierde keer een artikel te wijden aan de verjaardag van mijn blog. Iets wat ik dus echt nooit had durven dromen. 

Heb ik de lat de afgelopen jaren te hoog gelegd voor mezelf? Ja, dat heb ik zeker. Het is niet voor niets dat ik in de afgelopen jaren slechts 172 artikels online wist te gooien (al klopt dat eigenlijk niet, want ik heb nog niet zo lang geleden heel veel artikels offline gehaald die wel online gestaan hebben). Was het op blogvlak dat ik mijn lat te hoog legde? Nee, dat echter niet. Het leed dat school heet was eigenlijk de grootste boosdoener, maar daar gaan we het niet nog eens over hebben. 

Heb ik mijn schrijftalenten overschat? Waarschijnlijk, maar (zonder dat ik arrogant wil overkomen) dat ligt eerder aan mijn spelling en grammatica (en het feit dat ik mijn artikels vaak niet aandachtig genoeg nalees). Met wat ik schrijf heb ik (vooral vanaf het moment dat ik zo open werd) al heel veel mensen stil gekregen en leren kennen. Hoe vaak ik wel niet hoorde dat wat ik schreef hen raakte en dat ze er steun uit wisten te halen, was ongelooflijk.

Vorig jaar schreef ik dat het jaar dat zou komen geweldig zou worden, dat ik super veel ideeën had die ik wilde delen en dat ik klaar was voor alles wat er nog komen ging. Helaas is het allemaal niet gelopen zoals ik wilde: ik had veel minder tijd voor mijn blog dan dat ik zou willen. De afgelopen maanden had ik zelfs het gevoel dat ik iedere keer opnieuw verplicht werd om iets positief online te zetten terwijl ik mij absoluut niet altijd even positief voelde en daarom ging bijna alles de laatste tijd over de negatieve kant van het verhaal. Daarom was ik ook niet altijd even trots op wat ik online gooide. Ik kon mijn creatieve ei niet meer kwijt. Daarover later meer. 

Gelukkig zaten er tussen de 42 artikels die het afgelopen jaar hier online gekomen zijn ook artikels tussen waar ik meer dan trots op ben. Zo kreeg project happy me een soort van tweede seizoen, gingen mijn eerste product reviews online van producten die ik gratis mocht ontvangen en deelde ik bijna al mijn vakantieavonturen. Ook zijn er dit jaar weer artikels online gekomen die ik mocht schrijven voor andere bloggers. Eén van die artikels was mijn badass story, het moeilijkste artikel dat ik ooit heb geschreven, maar waar zo veel is  uit voortgekomen.  Het was een artikel waardoor ik opeens niet meer zo bang was om uit mijn comfortzone te stappen, dus dat bleef ik dan ook doen. Daarom besloot ik niet zo lang gelden om mijn verhaal nog eens te delen voor de blog van Joyce

Wat ik het komende jaar wil doen, is natuurlijk nog meer van dit soort artikels delen op andermans blog, niet omdat ik mezelf in de spotlight wil zetten, maar omdat ik wil duidelijk maken dat het oké is om niet oké te zijn en tot slot wil ik mijn creativiteit het komende jaar wat meer tonen en ervoor zorgen dat mijn 5de verjaardag een absolute knaller wordt. 

Dit jaar even geen cadeautjes, maar dat zal volgend jaar allemaal goed gemaakt worden. Dat beloof ik nu alvast. 

Lieve allemaal, bedankt voor alle steun en liefde van de afgelopen jaren. Jullie zijn geweldig! 

Liefs, 
Amber

4 opmerkingen

  1. Jij bent geweldig, niet vergeten hé!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. aahh zo leuk!! deze blog is nog steeds zo 'amber' en dat is er juis zo leuk aan vind ik! hier gaat het toch over jou en jouw avonturen, dus als het even wat minder ging heb je dat ook benoemd en dat is wel belangrijk denk ik, daar moet ik zelf ook nog aan werken! anyway, love your blog en we moeten deze vakantie nog eens afspreken! liefs,

    BeantwoordenVerwijderen