In "de levenslessen van..." delen anderen wat zij doorheen hun leven al geleerd hebben binnen hun zoektocht naar geluk. Deze keer is het de beurt aan Eliene. Eliene heeft doorheen haar leven al veel te maken gekregen met afwijzingen en teleurstellingen. Tot voor kort had ze nog een intense relatie die voor haar abrupt ten einde kwam. In plaats van zich daardoor te laten meeslepen maakte ze de keuzen om dit moment te zien als het perfecte moment om stil te staan bij wie ze is, wat ze wil en meer.
Tot voor kort had ik altijd bevestiging nodig en was
alleen zijn altijd iets waar ik het erg moeilijk mee had. Ik was verslaafd aan
mijn gsm en stuurde mensen de stomste dingen. Je kan het misschien al raden
maar dit was het gevolg van een zwaar geval van onzekerheid. In dit artikel
geef ik jullie enkele levenslessen mee die mij op deze hele korte tijd erg goed
geholpen hebben, ondertussen geniet ik van het ‘alleen zijn’ omdat dat voor mij
niet langer eenzaam zijn betekent.
De allereerste is de allerbelangrijkste volgens mij.
Dit is er één die in zoveel dingen terugkomt, ook in de reis om gelukkig te
worden is dit een belangrijke. Het mag mislukken. Alleen wanneer je dit
in je achterhoofd houdt valt de angst om dingen te proberen en open te staan
voor iets nieuws weg, en ga je effectief aan de slag.
Dat brengt me meteen bij de volgende levensles: Stop
met afleidingen zoeken en te klagen, ACTIE IS DE BOODSCHAP. Wanneer je echt
wil dat er iets verandert dan moet je op zoek naar wat er anders moet. Wat
geeft jou dat onaangename gevoel? Waar klaag je over? Is het iets waar je zelf
controle over hebt? Is het antwoord op de laatste vraag ‘nee’, dan is
aanvaarden de optie, je kan je dan richten op wat je wel onder controle hebt in
de situatie. Als het antwoord ‘ja’ is, ga dan op zoek naar oplossingen. Wat bij
mij daarin het moeilijke was, was het doorhakken van knopen. Ik twijfelde niet
alleen aan wie ik was, maar ook aan alles daarrond. Wat is het juiste om te doen?
Wat zou een ander doen?
🚰
Zo kwam ik bij een andere belangrijke levensles. Tussen
denken en voelen zit een groot verschil. Nu zal je denken, ‘wat zegt zei
nu? Dat weet toch iedereen.’, maar deze les heeft mij het verst gebracht. Ik
dacht heel vaak na over wat ik voelde, zo vaak en zo hard dat ik het voelen
eigenlijk vergat. Soms moet een gevoel er gewoon zijn en belemmert ons denken
ons in het doen waar we ons goed bij voelen. We doen dan uiteindelijk hetgeen
waarbij we denken ons goed te voelen. Dus soms moeten we gewoon doen zonder
nadenken, alleen zo komen we bij de keuze die het dichtst bij onszelf ligt.
Mijn volgende levensles is er één die voortkomt uit
mijn stukgelopen relatie. Ik was gelukkig in mijn relatie, het zat volgens mij
wel goed, maar wat ik pas achteraf besefte was dat ik niet gelukkig was met
mezelf. De eerste dagen en weken na het verdict was ik nog minder gelukkig met
mezelf, het was pas een paar dagen geleden dat ik me begon te realiseren dat
dit me altijd zal overkomen en dat ik mezelf steeds slecht zou voelen als er
zoiets me overkomt als ik daar niet aan zou werken en de situatie anders zou
gaan bekijken. Ik verwoord het als volgt: Je moet eerst jezelf als goed
gezelschap zien vooraleer je echte liefde kan ervaren. Het is belangrijk
dat je de dingen die je doet en de relaties en vriendschappen die je aangaat
niet ziet als dingen die je nodig hebt, maar als een leuke wisselwerking die je
leven nog leuker maakt dan het al is op je eentje. Op die manier zal je minder
pijn ervaren als er iemand wegvalt, want je zal altijd jezelf hebben en dat is
meer dan oké. Iemand verliezen zal natuurlijk altijd pijn blijven doen dat weet
ik natuurlijk ook wel.
De laatste is iets waar ik nog steeds af en toe mee
struggle en die ik zelf dus nog een beetje meer moet integreren in mijn leven. Je
bent niet wie anderen zeggen dat je bent. Ik baseer mij al van kinds af aan op wat
anderen van mij zeggen. Wat ik onlangs besefte was dat hoe meer ik deze dingen
ging geloven hoe verder ik verwijderd was van de echt Eliene. De self
fulfilling prophecy, het gegeven dat je wordt zoals de mensen je doen geloven
dat je bent. Hierdoor werd/word er al een lange tijd een strijd gevoerd in
mijzelf, ik voelde dat het moeilijk was om te zijn wie ik echt ben en te
bereiken wat ik echt wil bereiken.
Zijn er levenslessen die jij meeneemt naar de toekomst?
Meer zien van Eliene? Volg haar hier.
Een reactie posten